Ciasto kokosowo-gryczane z cukinią i śliwkami

Dawno nie piekłam ciasta.

Pamiętam taki czas sprzed kilku lat, kiedy to niespodziewanie dla siebie samej odkryłam, że pieczenie to fajna rzecz i że mi wychodzi (bo do tej pory specjalnie mnie nie ciągnęło i uważałam, że nie mam ręki do ciast, choć nie wiem skąd takie przekonanie skoro nie piekłam nic albo prawie nic). 

Po tym odkryciu ciasto (najczęściej sernik) było u mnie na stole przynajmniej raz  w tygodniu. 
Potem ta częstotliwość, w miarę coraz zdrowszego jedzenia, się zmniejszała, a teraz ciasto piekę bardzo rzadko (właśnie policzyłam, że to ciasto jest piąte w tym roku). 

Piekę jak bardzo mi się zachce. 

I właśnie teraz bardzo mi się zachciało, a że męża nie mam tymczasowo na stanie, a córka za moimi ciastami nie przepada, więc upiekłam ciasto mini (choć zwykle piekę i tak małe) w foremce do zapiekania.

W zamyśle były różne wersje: miało być z brzoskwiniami, miało być na mące owsianej albo z ciecierzycy, miało być z bananem. Stanęło na tej, choć brzoskwinię zamieniłam na śliwki w ostatniej chwili.

Jeśli chcielibyście takie ciasto upiec, ale uzyskać ilość ciasta przynajmniej na małą  keksówkę, to należy podwoić składniki.

Składniki na foremkę o boku 17 cm:

* 1/2 szklanki mąki gryczanej

* 1/2 szklanki wiórków kokosowych

* 1/2 szklanki startej na grubych oczkach cukinii (mniej więcej 1/2 cukinii średniej wielkości)

* 2 łyżki oleju kokosowego

* jajko

* 2 łyżeczki ksylitolu (albo więcej jeśli lubicie bardziej słodkie, to nie jest)

* 1/2 płaskiej łyżeczki proszku do pieczenia (mam bezglutenowy)

* 1/2 gorzkiej czekolady

* kilka świeżych śliwek

Jajko lekko ubiłam z ksylitolem (ale nie wiem czy to ubijanie potrzebne było), czekoladę posiekałam. W misce wymieszałam jajka z mąką, wiórkami, proszkiem, cukinią i olejem (oleju nie stopiłam). Na końcu dodałam większą część czekolady. 

Po ponownym wymieszaniu (masa była bardzo gęsta) rozłożyłam ciasto w wysmarowanej olejem foremce, posypałam resztą posiekanej czekolady i poukładałam połówki śliwek. 

Jeszcze lekko sypnęłam po wierzchu kokosem i włożyłam do piekarnika.

Piekłam w moim małym piekarniku ok. 30 minut. Wkładam zawsze do zimnego, ale nagrzewa się kilka minut, więc jak pieczecie w zwykłym to wystarczy ok. 20-25 min pieczenia w temp. 180* C.

Po lekkim przestygnięciu podważyłam boki nożem, spód mi lekko przywarł (gdybym wysypała foremkę mąką, czego nie zrobiłam,  to ciasto wyszłoby z niej zgrabnie i bez uszczerbków, jest zwarte bardzo).

Jedząc to ciasto (zjadłam sama całe w jedno popołudnie) zastanawiałam się, czy kiedyś by  mi ono smakowało i doszłam do wniosku, że nie. Że aby takimi wypiekami się zachwycać (tak jak ja teraz), to trzeba przejść wcześniej ku temu drogę. 

Komuś, komu smakują mocno słodzone i standardowe ciasta z białej mąki takie ciasto na pewno wyda się niedosłodzonym i przekombinowanym wynalazkiem;)

Ciasto super wyrosło, jest pulchne, czego chyba nie udało mi się uchwycić na zdjęciach, choć narobiłam ich sporo. Wierzcie mi zatem na słowo;)

Polecam bardzo:)

"Przeciwieństwa się przyciągają, jednak miłość to nie fizyka, lecz chemia"

Autor (?)