Podpłomyki (?) - nie wiem jak to nazwać, ale dobre:)

Bardzo mi się spodobał przepis na te podpłomyki (choć  podpłomyki są bez tłuszczu,  a tutaj tłuszcz jest dodany i to w niemałej ilości). Pomyślałam, że takie placuszki-podpłomyki będą fajne na kolację, tak jak precle, które robię od czasu do czasu.

Zmieniłam mąki, dodałam przyprawy i zrobiłam 4, a nie 2 placki, a następnym razem (będzie na pewno!) zrobię jeszcze mniejsze.

Składniki na 4 placki:

* szklanka mąki żytniej razowej

* 1/2 szklanki mąki ryżowej

* 1/2 szklanki mąki orkiszowej graham

* 1/2 szklanki zimnej wody

* 1/3 szklanki oliwy - dałam olej ryżowy (mniej, bo było 1/2 szklanki w przepisie)

* 1/2 łyżeczki (albo więcej) soli

* lubczyk, czosnek niedźwiedzi

* czarnuszka i kminek do posypania

Wodę chwilę miksowałam z olejem, aż nabrała białej barwy. Dodałam resztę składników i zagniotłam ciasto. Przy próbie jego wałkowania okazało się, że ciasto jest bardzo kruche i placki można uzyskać jedynie przez ugniatanie ciasta ręką na stolnicy - żadne wałkowanie nie wchodzi w grę;)

Ugniotłam tak 4 placki, posypałam kminkiem i czarnuszką, ponakłuwałam widelcem  i rozłożyłam na blasze posypanej mąką (trochę przesadziłam z tym posypaniem;), po czym włożyłam do piekarnika nagrzanego do 180* C. 

Trzymałam je tam 25 min (funkcja termoobieg), choć w przepisie było podane, żeby piec 10-15min, ale wydawało mi się to zdecydowanie za krótko. Dopiero po wyjęciu doczytałam, że owszem,  10-15 min, ale z każdej strony!:D

Placuszki-podpłomyki wyszły bardzo dobre, z dodatkiem masła i suszonej cebulki wystarczyły nam za całą kolację:)

Następnym razem zmniejszę jeszcze ilość oliwy/oleju - moim zdaniem wystarczyłby jedynie jego symboliczny dodatek. I wtedy będą bardziej podpłomykowe, a mniej kruche:)

"(...) im mniej ktoś ma do myślenia, tym więcej gada. 

Myślenie - to rozmowa z samym sobą, a kto mówi do siebie, ten nie myśli wcale o mówieniu do innych." 

Monteskiusz