Chleb bezglutenowy na mące migdałowej, tym razem zwykły

Poprzedni słodki chlebek bardzo przypadł mi do gustu (a raczej smaku), więc jak tylko zniknął zabrałam się za następny, tym razem ziołowo-czosnkowy.To miał być już zwykły chleb, który można zjeść nie tylko solo i na słodko, ale i z serem, wędliną, jajkiem itp.

I taki wyszedł:)

Oczywiście jeśli ktoś jest przyzwyczajony do smaku białego chleba, to ten pewnie nie zastąpi mu go. Natomiast dla miłośników chlebowych kombinacji smakowych, a zwłaszcza dla poszukiwaczy chleba bezglutenowego i chleba bez zbóż jest, uważam, bardzo dobrym rozwiązaniem. 

Składniki prawie takie same jak w poprzednim chlebku, tylko dodatki inne.

Mam zamiar ten chleb piec i jeść na co dzień i dlatego zainwestowałam nawet w nową foremkę:)

Dałam więcej soli niż było w przepisie, a przyprawy na ten pierwszy raz dałam moje najbardziej ulubione, ale będę na pewno testować inne.

Składniki na keksówkę 11x23:

* 1 i 1/4 szklanki mączki migdałowej (zmielonych migdałów)

* 1/3 szklanki mączki z ciecierzycy

* 1/4 szklanki mielonego siemienia lnianego (najlepsze złociste, ja dałam zwykłe)

* 1 i 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej

* 1/2 łyżeczki soli morskiej

* 4 jajka - w przepisie było 5, moje były duże, więc dałam mniej

* 1/4 szklanki roztopionego oleju kokosowego (w przepisie było masło)

* 1 łyżka jogurtu greckiego (zamiast maślanki)

* 1 płaska łyżka ksylitolu 

* 2 duże ząbki czosnku - można spokojnie dać więcej, bo nie czuć ich bardzo

* łyżeczka lubczyku

* łyżeczka czosnku niedźwiedziego

* łyżeczka suszonej cebulki

* do posypania sezam i czarnuszka - czarnuszki dam zdecydowanie więcej, bo robi cudowny chlebowy smak!

  

Tak jak poprzednio najpierw nastawiłam piekarnik na 180* C.

Mąki i zmielone siemię lniane wsypałam do miski, dosypałam sodę, ksylitol i sól i wymieszałam. Dodałam żółtka, roztopiony olej, jogurt, przyprawy i wyciśnięty czosnek i znów wymieszałam. Na koniec ubiłam pianę z białek i delikatnie wmieszałam w ciasto.

 Przełożyłam do foremki i do piekarnika na 35 min. Sprawdziłam po tym czasie patyczkiem suchość ciasta, wyciągnęłam z piekarnika, a po chwili pozostawionej na przestudzenie -  z foremki. 

Wypróbowałam różne połączenia: zrobiłam grzankę z masłem, zjadłam z wędliną, z camembertem i suszonymi pomidorami (to najbardziej mi smakowało), powidłami i nie pamiętam czym jeszcze. 

Świetnie się trzyma, kroi, dobrze syci, nie zje się więcej niż 2 kromeczki, przynajmniej ja nie dałam rady.
Pieczcie:)

A tutaj przedstawiam drugą wersję tego chlebka, pieczoną jakiś czas po tej pierwszej, tym razem kminkową. 

Przyprawami (poza solą) były łyżeczka kminku mielonego i 2 łyżeczki kminku całego. Posypałam kminkiem i czarnuszką.
Chleb ten nie stał się, tak jak myślałam, naszym chlebem codziennym, jest tylko urozmaiceniem, dalej poszukuję w tym temacie.

"Za wszystkie głupstwa królów płacą ich narody"

Horacy