Chlebek bananowy, czyli muffinki;)

Pysznych i leniwych Świąt Wam życzę - świętujcie zdrowo!

 *****

Miała być powtórka chlebka bananowego.

Jednak już na etapie przygotowań składników stwierdziłam, że mam sporo różnych mąk bezglutenowych, więc tym razem nie będzie chlebka migdałowego, tylko chlebek na mące ryżowej, z ciecierzycy i amarantusa.

Zamiast daktyli dałam żurawinę i miód (chociaż dodawanie miodu do wypieków to niestety strata jego cennych właściwości).

W momencie, gdy ciasto było gotowe do włożenia do foremki pomyślałam, że może zamiast chlebka zrobić muffinki/babeczki...? 

Dawno bardzo ich nie robiłam, a to ciasto można użyć i w takiej formie, choć po fakcie stwierdziłam, że powinno być więcej jogurtu/kefiru/maślanki, bo moje to bardziej babeczki wyszły. 
Wyszło mi 13 sztuk, czyli standardowa blacha i jedna w foremce silikonowej ( grała potem główną rolę w sesji fotograficznej jako najbardziej fotogeniczna;)

Składniki na 13 szt.:

* w sumie 1 i 2/3 szklanki mąki: ryżowej, amarantusowej, z ciecierzycy

* jajko

* 3 banany

* 1 płaska łyżeczka sody

* 1 kopiasta łyżka kakao

* 1 płaska łyżka ksylitolu

* łyżka miodu

* 1/4 szklanki roztopionego oleju kokosowego

* garść żurawiny
* łyżka jogurtu greckiego (można dać więcej)

Polewa:

* 1/2 gorzkiej czekolady

* 3 łyżki mleka

Piekarnik ustawiłam na 180* C.

Wszystkie suche składniki wymieszałam łyżką, dodałam olej, żółtko, dwa banany zgniecione widelcem i jeden pokrojony w kostkę, znów wymieszałam, a na koniec dodałam ubite białko.

Rozłożyłam do 2/3  wysokości foremek  i włożyłam do piekarnika na ok. 20 min. 

Po zakończeniu pieczenia polałam (choć właściwsze by było określenie: ponakładałam, bo polewa nie była zbyt lejąca) czekoladą roztopioną z mlekiem na parze. Gdzieniegdzie dorzuciłam ku ozdobie (choć niespecjalnie urody to dodało) posiekane migdały.

Po degustacji doszłam do wniosku, że jakby nie robić tego chlebka, to zawsze wyjdzie super:)

"Nie należy przesadzać z demokracją. Nie chciałbym podróżować statkiem, którego kurs byłby określany głosowaniem załogi, przy czym kucharz i chłopiec okrętowy mieliby takie samo prawo głosu jak kapitan i sternik."

William Faulkner