Kalendarz sezonowości, czy dać dziecku milion i kolejny raz o pszenicy

Polecam tym razem:

1.  W dobie dostępności warzyw i owoców przez cały rok wiele osób może mieć problem z rozróżnieniem produktów, na które w danym momencie jest naturalny sezon (albo są w sposób naturalny przechowywane), od tych, które są sprowadzane lub hodowane w warunkach szklarniowych.

 Kalendarz sezonowości pomoże nam się w tym zorientować. 

2.  Jeść czy nie jeść pszenicę? Kolejny artykuł przeciw. Jecie?

3.  Wpis na blogu Blogojciec polecam ku przemyśleniu, bo każdy z nas pewnie swoim dzieciom nieba by chciał przychylić. Ale czy na pewno to niebo dla nich byłoby takie korzystne...?

4.  Z kilku filmów, które ostatnio oglądnęłam polecam "Drogę do zapomnienia". 

Filmy oparte na faktach zawsze mnie przyciągają, bo dowodzą, że nic tak jak samo życie nie jest w stanie nam pokazać, że wszystko jest możliwe i niczego nie należy być pewnym, w każdym (pozytywnym lub nie) sensie. 

Tym razem współczesność przeplatana historią  z czasów II wojny światowej. Dobrze się ogląda i stawia w trakcie pytania, po raz kolejny dochodząc do wniosku, że w życiu nic (?) nie jest tylko na tak lub tylko na nie.

Jedyne czego nie mogę darować twórcom tego filmu, to brak kompletnej dbałości o szczegóły - jeńcy po wielu miesiącach pobytu w obozie wyglądają tak samo jak w momencie trafienia do niego, ogoleni, przystrzyżeni, dobrze odżywieni i nawet okulary, który nosi główny bohater pozostały w nienaruszonym stanie. 

Razi mnie to tym bardziej, że prawie równocześnie oglądałam w tv "Filadelfię", gdzie doskonale zostało pokazane jak choroba wyniszcza i zmienia wygląd bohatera. A jest to film sprzed 20 lat, kiedy i technika nie taka jak dzisiaj, i możliwości charakteryzatorskie o wiele mniejsze.

Na to samo zresztą zwróciłam uwagę i nie podobało mi się kiedyś w polskim filmie "W ciemności" - kilkanaście miesięcy ukrywania się w kanałach i żadnego śladu w wyglądzie. 

Nie mam pojęcia, dlaczego reżyserzy kompletnie ten temat w tych filmach zaniedbali...

5.  Ołówka do oczu używam od lat wielu,  doświadczenie w testowaniu mam duże. 

 Ołówek mnie zadowala jeśli spełnia takie warunki: nie jest za miękki, ani za twardy (czyli wygodnie się nim posługuje i nie męczy oczu), jest trwały i nie kosztuje fortuny.  Do czasu znalezienia tego, który w tym wpisie polecam żaden nie spełniał tych oczekiwań. Jak znalazłam mój ideał, to jego się trzymam i już dalej nie testuję (bo po co?)

Mówię o ołówku firmy Miss Claire. Używam go głównie do rysowania kreski na dolnej powiece, ale nadaje się również do górnej. Dolna jest trudniejsza, bo delikatniejsza i trudniej się na niej cokolwiek z makijażu utrzymuje. Ten ołówek trzyma się świetnie, jeśli dodatkowo muśniemy powiekę bazą, którą ostatnio polecałam, a ołówek utrwalimy lekko cieniem, to wytrzymuje spokojnie cały dzień. W każdym razie mnie rzadko się zdarza go poprawiać w ciągu dnia.

Zdecydowanie gorzej jest z jego dostępnością, choć może nie dotyczy to całej Polski i są rejony, gdzie bywa w stałej sprzedaży. Ja kiedyś zaopatrywałam się w małych sklepikach, gdzie zwykle był obecny, od dawna mi się już to nie udaje, więc kupuję na icrayon.pl (swoją drogą  z tak uprzejmą i dbającą o klienta obsługą jak tutaj doprawdy rzadko się spotykam -  najwyższy poziom:).

Kosztuje ok. 10 zł, świetnie się struga, nigdy mi się nie złamał, jest mnóstwo fajnych kolorów do wyboru; ja od dłuższego czasu używam czarnego i ciemnobrązowego (choć wg makijażowych autorytetów już dawno - z racji wieku - powinnam osłabiać kolory mojego makijażu, ale chyba przyjdzie mi umrzeć w mocnym makijażu, bo po prostu dobrze się w takim czuję).

Jeśli więc szukacie idealnego ołówka wypróbujcie ten:)

6.  Został mi do odwiedzenia ostatni lokal serwujący kuchnię indyjską w Krakowie, w pozostałych już byłam. Nadarzyła się okazja i odwiedziłam więc Indusa, najstarszą restauracje indyjską w moim mieście. 

Oprócz smacznego jak zwykle w tego typu kuchniach jedzenia (nie jestem zbyt wyrafinowanym smakoszem, żeby poczuć jakieś istotne różnice pomiędzy lokalami serwującymi kuchnię indyjską, smakuje mi wszędzie:) tutaj bardzo spodobały mi się loże. 

Idealne na randki, a nawet tajemne schadzki;) Ja co prawda schadzkę miałam z własną córką, ale i tak bardzo nam się dobrze w takiej loży biesiadowało.

Wybierzcie się:)